"Može li čovjek civilizacijski podivljati?"
Čovjek naše civilizacije počinje svoj duhovni razvoj od nule. Duh savremenog čovjeka ima jedino onu sposobnost, tj. početni potencijal, koja je određena prethodnim inkarnacijama. Rođenje genijalne djece – to je ulazak u tijelo savremenog djeteta jednog duha koji nije potpuno izgubio kontakt s Univerzalnim informacionim poljem.
Prilikom smrti duh prvi napušta tijelo, ne gubeći vezu sa tijelom tokom 40 dana. Ta veza, pomoću koje duh može da nađe tijelo, naziva se „srebrena nit“. „Srebrena nit“ je princip Višeg Uma koji dopušta da se do kraja sačuva nada za povratak u svoje tijelo. U dubokom snu duh „šeta“, ali čuva „srebrenu nit“po kojoj nalazi tijelo. Zato se ne preporučuje da nikoga naglo budimo, jer može da se desi da duh ne uspije pronaći svoje tijelo. I zato se smatra da je grijeh buditi djecu.
Da li je majmun nastao od čovjeka ili čovjek od majmuna?
Iz školskih udžbenika svi znamo za tezu da je čovjek nastao od majmuna. A Rudolf Štajner, analzirajuči „Akaša hroniku“ („Iz ljetopisa svijeta“) došao je do zaključka da je majmun nastao od čovjeka. Autor piše slijedeće:
„ Dalji razvoj je postao moguć samo zato što je dio ljudskih bića dostigao viši stupanj na račun drugih. U početku je došlo do žrtvovanja onih koji su bili lišeni duha. Miješanje sa njima u cilju razmnožavanja srozalo bi razvijenije ljude na njihov nivo. Zato su svi koji su mogli da prime duh bili odvojeni od njih. Usljed toga, oni su tonuli sve niže i niže na nivo životinje. Na taj način su se naporedo sa čovjekom obrazovale čovjekolike životinje. Čovjek je na svom putu ostavio, takoreći, ostavio za sobom dio svoje braće da bi se on sam uspeo na viši nivo. Majmuni su ti ljudi prethodnih epoha koji su prošli obrnuti razvoj. Kao što je čovjek nekad bio manje savršen nego danas, tako su i majmuni nekad bili savršeniji nego što su danas.“
Faktori podivljanja
Kako sam shvatio iz proučavanja istočnih literarnih izvora, masovno vraćanje u stanje divljaštva ljudi povezano je sa periodima globalnih katastrofa.
Jedan od glavnih faktora podivljanja je lijenost dalekih predaka. Lijenost je uvijek regresivna , zato što je čovjek stvoren kao samorazvijajući (progresivni) princip. Lijena pokoljenja koja smjenjuju jedno drugo, čak ni ne primjećuju da se kod njih postepeno degradiraju mnogi duhovni elementi, prije svega volja, a odmah nakon toga degradira se i mozak. Iz pokoljenja u pokoljenje pojavljuje se sve manje sposobnih ljudi i kod ljudi sve više počinju da preovladavaju životinjski elementi (jesti, spavati, razmnožavati se...)
Drugi faktor podivljanja je, po našem mišljenju, izolovanost. Potvrda za to je što su stanovnici malih izolovanih ostrva uglavnom divljaci.
Slijedeći faktor je fanatično totalitarni karakter vladavine nekih država ili plemena. Svi protivnici totalitarnog učenja se progone ili ubijaju. Progonima podliježu najsposobnije ljudi, čiji je duhovni nivo iznad fanatizma i prema kojima vladajuća elita osjeća zavist. Postepeno broj sposobnih opada, a u društvu sve više maha uzimaju divlji zakoni i običaji.
Na kraju, najvažniji faktor podivljanja su globalne katastrofe, koje vraćaju preživjele u uslove primitivnih načina proizvodnje . i samo ogroman napor volje i preduzimljivosti mogu da spasu ljude od brzog nastupanja divljaštva.
